ارزیابی عمر انبارمانی میوة کیوی رقم«هایوارد» بر‌اساس ترکیب معدنی میوه‌چه‌ها و میوه‌های بالغ

آنالیز برگ روشی متداول برای برآورد نیاز کودی در درختان میوه است، اما ارتباط ضعیفی با کیفیت میوه دارد. در این پژوهش میوه‌های 13 باغ کیوی تجاری در شرق استان گیلان، که تغذیة معدنی متفاوتی داشتند، 10 هفته پس از تمام‌گل و نیز در مرحلة بلوغ تجاری (2/6 درجة بریکس) برداشت شدند. پس از برداشت‏ها میزان عناصر معدنی شامل نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیم، مقدار مادة خشک به‌علاوة سفتی بافت میوه‏ها (فقط در برداشت دوم) اندازه‏گیری شد. برای ارزیابی عمر انبارمانی، فقط میوه‌های بالغ به سردخانه با دمای صفر درجة سانتی‏گراد و رطوبت نسبی 90‌درصد منتقل و بعد از 105 روز سفتی‏ بافت میوه‏ها‏ اندازه‏گیری شد. نتایج همبستگی معنا‏داری را بین سفتی بافت میوه‏ در زمان برداشت با میزان پتاسیم میوه‏چه‏ها و میزان کلسیم، نیتروژن و مادة خشک میوه‏ها در زمان بلوغ نشان دادند. در پایان دورة انبارمانی میزان سفتی بافت میوه‏ها همبستگی معنا‏داری با میزان پتاسیم و نیتروژن میوه‏چه‏ها، همچنین با میزان نیتروژن، کلسیم و مادة خشک میوه‏های بالغ نشان دادند. میوه‏هایی که سفتی بافت بیشتری در زمان برداشت داشتند، در پایان انبارمانی نیز سفتی خود را بهتر حفظ کردند. همچنین بر‌اساس نتایج تجزیة خوشه‏ای، باغ‏های کیوی به دو گروه اصلی تفکیک شدند. در‌مجموع، نتایج نشان داد که با تعیین ترکیب معدنی میوه‏چه‏ها و میوه‏های بالغ می‌توان سفتی بافت و عمر انبارمانی میوه‏‌های کیوی را ارزیابی کرد.